در مطلب گذشته به منشا تمام اتفاقات و شرایط زندگی انسان اشاره کردیم و به این نتیجه رسیدیم که تنها کسی که شرایطمان را ایجاد می کند خود ما هستیم و نه هیچ عامل دیگری. 

همه ی ما به این موضوع اذعان داریم، اما انسان معمولا فراموشکار است و خیلی زود با فراموش کردن این موضوع و یادآوری نکردن مدام به خود ممکن است این اصل را فراموش کند و وقتی خلق اش تنگ است تمام دانسته های خود را کنار گذاشته و باز هم انگشت اتهام اش سمت دولت، قیمت دلار، تحریم، رییس شرکت، پدر، مادر یا همسر ولخرج اش قرار گیرد .

لزوم قبول این نگرش و بینش داشتن ایمان به این مسئله است که افکار و باورهای ما دارای انرژی هستند و می توانند بر زندگی ما تاثیر بگذارند و آن را تغییر دهند و در واقع زندگی ما مانند خمیر است و افکار ما مانند دستانی نیرومند که می تواند این خمیر را به هر صورت که بخواهد شکل دهد ایمان به این موضوع همان ایمان به غیب است که بارها در قرآن از آن یاد شده است و ویژگی متقین را داشتن این ایمان می داند.

بعضی دیگر از افراد به این موضوع اعتقاد دارند اما اعتقاد آنها صد در صد نیست و عوامل دیگری را نیز دخیل می دانند مثل تقدیر و سرنوشت،اما این به دور از عدالت خداوند است که به انسان اختیار بدهد اما کنترل زندگی او را در اختیار عوامل دیگر قرار دهد آنگاه این اختیار انسان کاملا بی معنی خواهد بود.

حال که پذیرفتیم این خود ما هستیم که مسئول صد در صد نتایج زندگیمان هستیم سوالی که پیش می آید این است: چطور این نتایج را تغییر دهیم و به نتایج دلخواه خود تبدیل کنیم؟

بعضی ها گمان می کنند برای این کار لازم است وقت معینی به آن اختصاص داده شود و یا اینکه تدارک مراسم خاصی را برای آن باید دید اما پاسخ خیر است هیچ نیازی به اختصاص زمان خاصی برای آن وجود ندارد ما در حین انجام کارهای روزمره می توانیم روی خودمان و باورها و  عقایدمان کار کنیم.

همه ی ما در هر لحظه در حال صحبت کردن با خود هستیم و این گفتگوی درونی از لحظه ی بیدار شدن از خواب صبحگاهی تا شب موقع خوابیدن ادامه دارد. فقط کافی است این گفتگوی درونی را به سمتی مثبت تر هدایت کنیم. ذهن به صورت طبیعی و عادی با گفتگوهای ناامید کننده در حال تخریب شخصیت فرد است ما باید آگاهانه و با تلاش این گفتگوی درونی را مثبت تر کنیم و لازمه ی آن تمرین و دقت در افکار است و وقتی این عمل را تکرار کنیم به صورت عادت در آمده و و به مرور نیاز به صرف نیروی کمتری خواهد بود.

مثلا ممکن است بارها تصمیم به پس انداز گرفته ایم و با شکست مواجه شده ایم. ذهن در این مواقع ممکن است شبیه این گونه زمزمه ها را داشته باشد: باز هم همه ی پولت را خرج کردی؟تو هیچ وقت نمی توانی پس انداز داشته باشی؟تو برای این کار ساخته نشده ای،پدرت هم مثل تو ولخرج بود تو شبیه او هستی،بهتر است دیگر تلاشی نکنی چون ممکن است دوباره شکست بخوری و غمگین شوی.

در این مواقع انسان باید آگاهانه به مواردی بیندیشد که قدرتمند کننده هستند و با گفتن این قبیل جملات خود را به احساس بهتری برساند: من لیاقت مبالغ خیلی زیادی دارم. من به راحتی می توانم پس انداز کنم. قدرت خدا درون من است. من بی نهایت قدرتمند هستم .من توانایی کنترل خود را دارم .شاید در گذشته بارها تلاش کرده و موفق نشده ام اما مطمئنم اگر ناامید نشوم و باز هم تلاش کنم میتوانم از عهده ی آن بر بیایم و این دفعه مدت زمان بیشتر و مبلغ بیشتری را می توانم پس انداز کنم. 

این فقط یک مورد از مثالی بود که زده شد در رابطه با مسائل مختلف و جنبه های مختلف از زندگی مثل روابط، سلامتی و سایر موارد نیز تغییر گفتگوهای درونی بسیار موثر خواهد بود. 

یکی دیگر از راههای تغییر نگرش، تکرار مداوم عبارات تاکیدی مثبت به خصوص در جلوی آیینه است. فقط کافی است ده دقیقه صبح و ده دقیقه شب موقع خواب را به آن اختصاص دهیم و این روند را به مدت چهل روز ادامه دهیم بی تردید نتایج آن شما را طوری شگفت زده خواهد کرد که خود به خود به ادامه ی این روند تشویق خواهید شد.

راه حل بعدی خواندن کتاب و گوش دادن به سخنرانی های انگیزشی است.اما بهتراست بدانیم خواندن یک کتاب خوب بارها و بارها بهتر از خواندن هزاران کتاب است، زیرا هدف ما انباشت اطلاعات در مغز نیست بلکه هدف، تربیت ذهن با تکرار مطالب مفید است.

نکته ای که در انتها اشاره به آن ضرورت دارد این است که همزمان با کار کردن روی خودمان باید مواظب ورودی های ذهنمان باشیم اگر شخصی با هدف تناسب اندام ورزش کند اما در رژیم غذایی خود دقت نکند و هر نوع غذایی با کالری بالا مصرف نماید آیا موفق خواهد شد؟ آیا ورزش به او کمکی خواهد کرد؟ قطعا خیر.

همانطور که در حال تمیز کردن ذهن خود هستیم باید حواسمان باشد آشغال به ذهنمان وارد نشود و گرنه این نظافت هیچ فایده ای نخواهد داشت این آشغال ها میتواند اخبار منفی رسانه ها و شبکه های مجازی یا معاشرت با دوستان منفی نگر باشد.به همین دلیل در دین اسلام دوری از گناه بر انجام ثواب ارجحیت دارد و دور شدن از محیط های آلوده را خداوند در قرآن تحت عنوان تقوا و جهاد با نفس به آن اشاره کرده است.

یادمان باشد موفقیت بهایی دارد تا بهای آن را نپردازیم به آن دست نخواهیم یافت.