خیلی کارها توی زندگی ام انجام داده ام که نیاز به شجاعت داشته است. نیاز به عبور از ترس ها و حرکت کردن...

همه ی آن ها را فقط توانستم با این اعتقاد به سرانجام برسانم که یک نیروی برتر هست که کمکم خواهد کرد و کارها را برایم انجام خواهد داد...

این نیرو قادر است حایی که هیچ راهی وجود ندارد یک راهی ایجاد کند...

این نیرو قادر است زمانی که شرایط نامناسب است همه چیز را به نحوی تغییر دهد که شرایط به نفع من پیش برود...

این نیرو قادر است زمانی که به نظر می رسد زیر بار مشکلات در حال له شدن هستم و همه چیز برعلیه من است از دل همان مشکلاتی که حس می کنم قادر نخواهم بود از دست آنها خلاصی یابم، ماهیت مسائل را طوری تغییر دهد که تبدیل به نعمت شوند...

این نیرو قادر است بدترین دشمنان من را رام کند به شکلی که نه تنها به من آسیبی نرسانند بلکه باعث خیر و خوبی رساندن به من هم بشوند...

این نیرو قادراست سرسخت ترین افراد که هیچ گمانی از خیر رسیدن از سمت آنها به من وجود ندارد با من به نرمی برخورد کرده و با من مدارا کنند...

این نیرو قادر است قلب ها را تسخیر کند و آن قلب ها با من مهربانی کنند...

این نیرو قادر است در زمانی که آبرویم در خطر است طوری همه ی محیط اطرافم را شکل دهد که نه تنها آبرویم حفظ شود بلکه عزت و احترام کسب کنم...

این نیرو قادر است کارهایی انجام دهد که اگر میخواستم به تنهایی انجام دهم باید سال ها وقت و انرژی صرف میکردم...

آموختم این نیرو نیازی ندارد که زمان صرف کند تا من را به خواسته هایم برساند و زمانی که قلبم پذیرا و آماده شود فقط کافی است بگوید: باش و آن چیز موجود شود ...

آموختم که اگر چیزی را نمی دانم و لازم است بدانم و آن آگاهی به من کمک می کند تا در مسیری که مرا به خواسته هایم میرساند بهتر پیش بروم  آن آگاهی را از طریق یک جمله در رادیوی تاکسی، از زبان یک دوست یا در یک کتابی که در کتاب فروشی به طور اتفاقی در حال ورق زدنش هستم به من می آموزد...

آموختم در اوج ناامیدی اگر بتوانم به قدرتش ایمان داشته باشم راه خروجی رابرایم باز میکند...

آموختم اگر به او اعتماد داشته باشم صعب العلاج ترین بیماری ها را به آسانی یک سردرد ساده رفع میکند...

آموختم حتی آن زمانی که نمی دانم چه چیز باعث غم و حال بدم شده او به من می فهماند که چرا حال دلم ناخوش است و چطور می توانم حال دلم را خوش کنم با یک دوش آب گرم؟ یا رفتن به مهمانی؟ یا پنج دقیقه پیاده روی در هوای آزاد؟

او به من آموخت که اگر به شغلی علاقه ندارم و فقط به خاطر درآمدش آن شغل را تحمل میکنم باید به رزاقیتش ایمان داشته باشم و بدون ترس آن را رها کنم و سراغ حرفه ی مورد علاقه ام بروم و یقین داشته باشم تا حرفه ام در آمدزا شود او با بی نهایت دست خود به من رزق میرساند....

آموختم روزی رسان من اوست و من هرگز در تنگنا قرار نخواهم گرفت...

آموختم این نیرو قادر است به من در مواجه با موقعیت هایی که نیاز به شجاعت دارد چنان شجاعت و جسارت ببخشد که هرگز در گذشته و تمام عمرم آن جرات و جسارت را در خودم سراغ ندارم...

توکل یعنی خدای مهربانم تو قدرتش را داری... همه ی دنیا در قبضه ی قدرت توست...

تو علمش را داری تو خلاقی و از بی نهایت طریق می توانی خواسته هایم را اجابت کرده یا مرا از مشکلات برهانی...

تو مهربانی و هرگز تنهایم نخواهی گذاشت حتی اگر گمانم این باشد که بسیار گنهکارم و از درگاه رحمت تو دور شده ام... یا به جای یاری ات مستحق عذابت هستم..

توکل یعنی زمانی که هیچ دستاویزی در بیرون نمی بینی که به آن چنگ بزنی و تمام وجودت سرشار از وحشت است، باز هم در ته قلبت حس کنی یک نفر حضور دارد که می تواند از آن وضعیت تو را برهاند...

توکل یعنی برای هر مشکل به ظاهر لاینحلی راه حلی وجود دارد که از چشم تو دور مانده وحتی به ذهنت هم خطور نکرده و جواب آن در دست خداوند است کافی است به او اعتماد کنی...

توکل یعنی به زیر کشیدن مشکلات از تخت سلطنت و قرار دادن خداوند بر تخت سلطنت...

توکل یعنی آرزوها و خواسته هایم کوچک هستند و خداوند بزرگتر است با فاصله ی خیلی زیادی بزرگتر است است، با نسبت خیلی زیادی بزرگتر است...

توکل یعنی اگر شخصی در زندگیت حضور دارد که حضورش برایت عذاب دائمی شده و گمان میکنی هیچ گاه تغییر نخواهد کرد و هیچ گاه از دست او خلاصی نخواهی یافت بدانی که خداوند قادر است به آسانی او را رام و مطیع تو کند چون قلب همه ی موجودات عالم در دست اوست...

توکل یعنی خدایا همه ی جهان از آن توست اصلا همه ی جهان خودت هستی، من هر کجا باشم در امان ام چون تمام جهان قلمرو توست...

توکل یعنی من فقط اعتماد میکنم باقی اش همه با او، اگر کاری هم لازم باشم انجام دهم به موقع انجام خواهم داد چون قلب من هم در دستان اوست...